KWARANTANNA NAM NIESTRASZNA !

DRODZY RODZICE I OPIEKUNOWIE!

W  TEJ ZAKŁADCE ZNAJDUJĄ SIĘ MIĘDZY INNYMI PROPOZYCJE ĆWICZEŃ LOGOPEDYCZNYCH DLA DZIECI, ZADAŃ ROZWIJAJĄCYCH KOMPETENCJE EMOCJONALNO - SPOŁECZNE ORAZ  PROPOZYCJE ZADAŃ Z JĘZYKA NIEMIECKIEGO.

SERDECZNIE ZAPRASZAMY DO ZAPOZNANIA SIĘ I SKORZYSTANIA Z OFERTY NASZYCH SPECJALISTÓW.

 

ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMPETENCJE EMOCJONALNO-SPOŁECZNE                 (22-26 CZERWCA)

 

1. Jak się czuję i dlaczego?

Jest to prosty trening służący rozpoznawaniu własnych stanów emocjonalnych

2. Ryzykowne zachowania.

Rodzic prosi, aby dziecko zastanowiło się, jakie zachowania są ryzykowne podczas np. spaceru po lesie, nad wodą, na spacerze po zatłoczonym mieście, jeżdżąc na rowerze/hulajnodze i jakie mogą być konsekwencje takich zachowań?

Następnie wspólnie podsumowują te zachowania, m.in.:

- zrywanie nieznanych roślin/owoców leśnych

- podchodzenie do dzikich zwierząt

- oddalanie się od rodziców

- rozmawianie z obcymi ludźmi

- przyjmowanie prezentów/słodyczy od nieznajomych

- jeżdżenie bez kasku

- wchodzenie do wody bez opieki starszej osoby

Jest to zadanie służące kształtowaniu świadomości konsekwencji ryzykownych zachowań.

3. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Czerwone-zielone”.

Potrzebne będą dwa przedmioty – w kolorze czerwonym i zielonym. Dziecko zamienia się w samochód, który porusza się po ulicy. Rodzic może zapytać, kiedy samochód może jechać – gdy pali się światło czerwone czy zielone? Następnie zamienia się w sygnalizator świetlny i mówi dziecku, że teraz musi być uważne i ostrożne, bo w każdej chwili światło zielone może się zmienić w światło czerwone.

4. Numery alarmowe. (załącznik pt. „Numery alarmowe”)

Rodzic wspólnie z dzieckiem przypominają sobie najważniejsze numery alarmowe i w jakich sytuacjach można pod te numery dzwonić.

Następnie dziecko koloruje drugą stronę z załącznika (jeżeli nie ma dostępu do drukarki, to dziecko może samodzielnie wykonać pracę).

Jest to zadanie z zakresu wspomagania rozwoju społecznego oraz utrwalenie najważniejszych numerów alarmowych.

 

 

 

Zabawy logopedyczne 22 – 26 06

 

Bajka artykulacyjna „Indianie”

 

Indianie wyruszają ze swojej wioski na polowanie. Żegnają się ze swoimi dziećmi ( cmokając całujemy kolejno palce prawej ręki) i żonami ( cmokając całujemy kolejno palce lewej ręki). Wsiadają na swoje konie i jadą ( naśladujemy językiem tętent koński, zmieniając brzmienie przez inny układ warg) przez most ( usta jak do „u” i kląskanie), a potem przez  prerię ( usta jak do „i” i kląskanie). Konie zmęczyły się (parskanie) i dają znak, że chcą pić: ihaha, ihaha, ihaha. Indianie zatrzymują swoje konie: prrr…, prrr…., prrr…Konie piją ( ruchy języka z dołu do góry, naśladujące picie zwierzęcia). Nagle Indianie ujrzeli zwierzynę i strzelili z łuku. Zbliżała się noc, więc musieli rozpalić ognisko. Nie mieli zapałek. Zaczęli od małej iskierki i musieli mocno dmuchać, żeby ognisko się rozpaliło ( dmuchanie w złączone ręce). Upiekli na ognisku zwierzynę i zrobili sobie ucztę ( mlaskanie i oblizywanie szeroko otwartych ust). Po pewnym czasie zechciało im się spać ( ziewanie) i zasnęli ( chrapanie). Rano Indianie zwołali rozbiegane konie: a – e - o, y – u – i ( przeciągamy samogłoski). Wsiedli na konie i pojechali przez prerię ( usta jak do „i”, kląskanie), a potem przez most ( usta jak do „u” i kląskanie). Wrócili do wioski i witają się ze swoimi dziećmi ( cmokając całujemy kolejno palce prawej ręki ) i żonami ( cmokając całujemy kolejno palce lewej ręki).

 

Zajęcia z języka niemieckiego
22.06 - 26.06.2020r.
Proponuję tematykę: Pory roku.
Zakres słownictwa:
der Frühling - wiosna
der Sommer - lato
der Herbst - jesień
der Winter - zima
Wymowę słówek można poznać na stronie pl.bab.la/slownik/niemiecki-polski/
Proponuję,żeby dzieci narysowały swoją ulubioną porę roku.
Proponuję też obejrzenie filmiku: Folge 28: Was malt Socke? ze strony goethe.de/ins/pl/pl/spr/unt/kum/dfk/dms.html

 

 

 

 

Zabawy logopedyczne 15-19. 06

 

Ćwiczenia logopedyczne usprawniające język i wargi

 

Zabawy z nutellą, dżemem, miodem:

- posmaruj kąciki ust dziecka np. nutellą – zadaniem dziecka jest zlizać czubkiem języka słodycz,

- wysmaruj usta dziecka np. nutellą – zadaniem dziecka jest zlizać ją z ust zataczając językiem koła,

- nanieś np. nutellę za górne zęby w jamie ustnej dziecka – zadaniem dziecka jest zlizać czubkiem języka słodycz, nie zamykając przy tym ust;

 

Ćwiczenia ze słomką, chrupkami, słonymi paluszkami, płatkami śniadaniowymi:

- przytrzymywanie słomki wargami w płaszczyźnie poziomej,

- podtrzymywanie słomki pod nosem przy użyciu górnej wargi,

- jedzenie słonych paluszków przy użyciu warg (bez pomocy rąk),

- podnoszenie samymi ustami / językiem płatków śniadaniowych ze stołu,

- przyklejanie kawałka chrupka kukurydzianego pomiędzy nos a górną wargę, następnie odklejanie owego kawałka czubkiem języka;

Ćwiczenia oddechowe

Ćwiczenia kształtujące prawidłowy tor oddechowy u dziecka:

- dmuchanie baniek mydlanych,

- robienie bąbelków w wodzie lub w mleku (używając do tego słomki),

- nadmuchiwanie balona,

Pamiętajcie tylko o: wdech nosem, wydech ustami.

 

Ćwiczenia zasysania, które wpływają na mięsień okrężny warg, na tylną część języka oraz wspomagają koordynację w lini oko – ręka.

Potrzebne będą słomki, które mają miejsce zginające się. Dlaczego? Ponieważ, gdy dziecko siedzi przy stoliku na krześle lub na kocu, to zgięcie słomki pomoże w precyzyjniejszym wykonaniu zadania.  Przykłady ćwiczeń na zasysanie to:

- przenoszenie płatków śniadaniowych – najlepiej okrągłych – z jednej chusteczki na drugą przy użyciu słomki,

- wyścig ze słomką i skrawkiem papieru – wyznaczamy linię startu i mety. Zadanie dziecka polega na tym, by podtrzymywać skrawek papieru słomką przez zasysanie,

- przenoszenie gwiazdek, przy użyciu słomki, które spadły z nieba, kropek, które zgubiła biedronka, rybek, które wpuszczamy do stawu ,itp. W tych ćwiczeniach fajne jest to, że możemy wymyślać niezliczoną liczbę zadań tematycznych. Co jest istotne przy utrwalaniu słownictwa.

 

PROPOZYCJE ZADŃ Z JĘZYKA NIEMIECKIEGO

 

Temat: zajęcia z języka niemieckiego

Zajęcia z języka niemieckiego
15.06 - 19.06.2020r.
Proponuję tematykę: Pogoda
Zakres słownictwa:
warm - ciepło
kalt - zimno
es ist kalt - jest zimno
es ist warm - jest ciepło
der Regen - deszcz
es regnet - pada deszcz
die Sonne - słońce
es ist sonnig - jest słonecznie
der Schnee - śnieg
es schneit - pada śnieg
Wymowę słówek można poznać na stronie pl.bab.la/slownik/niemiecki-polski/
Proponuję obejrzenie filmiku:Folge 21: Verstecken spielen ze strony goethe.de/ins/pl/pl/spr/unt/kum/dfk/dms.html  

 

 

 


ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMPETENCJE EMOCJONALNO-SPOŁECZNE

(15-19 CZERWCA)

                          1. Dzień dobry! Jak się masz? Przywitanie się z domownikami i zapytanie o nastrój.

Jest to zadanie z zakresu rozwoju społecznego ćwiczące dobre maniery. 

2. Wierszyk M. Strzałkowskiej „Ala i Ola”

Siostry różnią się czasami. Zresztą posłuchajcie sami…

Pokój Ali tak wyglądał, jakby w nim szalała trąba, a bałagan taki w szafie, że opisać nieb potrafię!

Lecz na oknie – zaskoczenie! – kwiaty piękne, jak marzenie, wychuchane, wydmuchane, wypieszczone i zadbane!

Pokój Oli, dla odmiany, był calutki posprzątany, książki ustawione w rządek, wszędzie czystość i porządek.

Lecz na oknie – co za szok! – rząd badyli raził wzrok, bo w doniczkach zamiast kwiatów, stał dziwaczny tłum drapaków!

Ala się po głowie drapie: - Ja posprzątać nie potrafię! Biednej Oli rzednie minka: - Ja się nie znam na roślinkach!

Siostry się zaczęły głowić, jak to zmienić, co tu zrobić?

W końcu problem rozwiązały – odtąd sobie pomagały, Ola – Ali, Ala – Oli, chociaż każda w innej roli.

Do dziś robią to z radością, więc pokoje lśnią czystością, a w nich kwiatów rośnie mnóstwo, z których każdy jest jak bóstwo.

Wszelka pomoc i współpraca zawsze bardzo się opłaca.

Pytanie do wiersza:

- w jaki sposób pomagają sobie siostry Ola i Ala? A czy ty pomagasz swoim rodzicom/rodzeństwu? W jaki sposób?

Jest to zadanie z zakresu wspomagania rozwoju społecznego

3. Walizka pozytywnych emocji.

Wyobraź sobie, że wybierasz się w podróż na wakacje. Masz dwie walizki (Rodzic może pomóc dziecku narysować kontury walizek). W pierwszej walizce narysuj te rzeczy, nastroje, emocje, które chciałbyś zabrać w podróż, a w drugiej te, których nie lubisz i chciałbyś się od nich uwolnić.

Zadanie z zakresu wspomagania rozwoju emocjonalnego

 
 
 
 
 
 
 
 

ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMPETENCJE EMOCJONALNO-SPOŁECZNE

(08-12.06)

1. Dzień dobry, jak się masz? Przywitanie się ze swoim odbiciem w lustrze.

Zadanie ma na celu ćwiczenie i rozpoznawanie własnej mimiki twarzy.

 

2. Sposoby okazywania, że kogoś lubię.  Jak okazujemy, że kogoś lubimy? Rodzic może zadać dziecku pytanie i wspólnie o tym porozmawiać. Następnie Rodzic czyta dziecku kilka sytuacji, a zadaniem dziecka jest powiedzenie czy można w ten sposób się zachowywać:

- lubię panią w sklepie, więc kiedy przychodzę do sklepu, podbiegam i daję pani buziaka;

- lubię mojego dziadka, więc gdy przychodzi, mocno się do niego przytulam;

- lubię pana policjanta, który był u nas w przedszkolu. Jak spotkam go na ulicy, rzucę mu się na szyję;

- lubię panią w przedszkolu, dlatego się do niej przytulam;

- lubię kolegę z podwórka, więc jak go spotykam na placu zabaw, to się z nim bawię;

- lubię koleżankę z bloku, więc jak idziemy na spacer, to trzymamy się za rączki.

Jest to zadanie z zakresu wspomagania rozwoju społecznego.

3. Zabawa integrująca – Ludzie do ludzi. Dziecko stoi w parze z rodzicem lub rodzeństwem i osoba dorosła daje polecenie, np. ręka do ręki, ucho do brzucha, ręka do kolan, nosek do noska, na hasło - ludzie do ludzi mocno się przytulamy i możemy zmienić parę – o ile jest taka możliwość.

Zabawa integracyjna służąca umacnianiu relacji międzyludzkich.

4. Serduszko. Dziecko rysuje na kartce wielkie serduszko (Rodzic może w tym pomóc), a w środku serduszka rysuje wszystkie osoby które kocha i lubi.

Propozycje zadań z języka niemieckiego
08.06 - 12.06.2020r.
Proponuję tematykę: Nazwy przyborów szkolnych.
Zakres słownictwa:
das Mäppchen - piórnik
das Buch - książka
das Heft - zeszyt
der Kuli -długopis
der Bleistift - ołówek
der Radiergummi - gumka do mazania
der Spitzer - temperówka
das Lineal - linijka
die Schere - nożyczki
der Kleber - klej
der Stift - kredka
Wymowę słówek można poznać na stronie pl.bab.la/slownik/niemiecki- polski/
Proponuję,żeby dzieci wykonały rysunki tych przyborów.
Proponuję obejrzenie filmiku: Folge 16: Sockes Mäppchen ze strony goethe.de/ins/pl/pl/spr/unt/kum/dfk/dms.html.

 

Zabawy logopedyczne 8 – 12 06. 2020

  

PRZYGODY JĘZYCZKA – WĘDROWNICZKA – „W LESIE”

 

W czasie gdy rodzic czyta bajeczkę, dziecko wykonuje ćwiczenia usprawniające artykulatory i oddechowe.

 

Jest piękny, słoneczny poranek. Pan Języczek postanawia wybrać się na wycieczkę do lasu. Wsiada do samochodu i odjeżdża (wypowiadamy: „brum, brum”). Nareszcie w lesie. Pan Języczek spaceruje wśród wysokich drzew (język dotyka do nosa), liście szeleszczą pod jego stopami (wypowiadamy: „szu, szu, szu”). W końcu zaczyna zbierać, a potem zjadać leśne owoce (poruszamy buzią, jakbyśmy coś jedli). Oblizuje buzie brudną od jagód (oblizujemy wargi ruchem okrężnym). Nagle słyszy pukanie. To dzięcioł stuka w korę drzewa („stukamy” czubkiem języka w podniebienie, tuż za zębami). Przez las przebiegają sarny (kląskamy), a za nimi jeleń z wielkimi rogami (próbujemy sięgnąć językiem do brody). Spod krzaka wychodzi jeż. Idzie wolno, tupiąc (wypowiadamy: „tupu, tupu”) i kręcąc pyszczkiem – szuka pożywienia (wargami ułożonymi w „pyszczek” wykonujemy ruchy okrężne). Jeż ma ostre igły („pokazujemy igły jeża” – kilkakrotnie wysuwamy długi i wąski język z buzi). O, a tu rosną leśne kwiaty, koniecznie trzeba je powąchać (wdychamy powietrze nosem, wydychamy ustami). Po drzewach skaczą z gałęzi na gałąź wiewiórki, machając puszystymi ogonkami (dotykamy czubkiem języka każdego górnego zęba, zaczynamy od prawej strony). Pan Języczek cieszy się z tak pięknie spędzonego dnia (uśmiecha się szeroko). Nagle zaczyna padać deszcz (dotykamy czubkiem języka różnych miejsc na podniebieniu). Pan Języczek musi szybko wracać do domu. Wsiada do samochodu i odjeżdża (wypowiadamy: „brum, brum”).

 

Anna Tońska – Mrowiec „Języczkowe przygody i inne bajeczki logopedyczne”

 

 

Zabawy logopedyczne 1-5. 06.2020

Ważną rolę w procesie wspierania rozwoju mowy u dziecka pełnią ćwiczenia artykulacyjne. Powinny być one wykonywane bardzo dokładnie, bez pośpiechu. Należy pamiętać, aby czas trwania i liczbę powtórzeń dostosować do indywidualnych możliwości i potrzeb dziecka.

Lepiej ćwiczyć krótko, ale kilka razy dziennie:

- 3-5 minut z trzylatkiem,

- do 10 minut ze starszym dzieckiem.

Początkowo wskazane jest prowadzenie ćwiczeń przed lustrem, aby dziecko mogło obserwować wzór prawidłowego ułożenia narządów artykulacyjnych. Można do „gimnastyki buzi i języka” wykorzystywać każdą okazję np. spacer. W pracy z małym dzieckiem warto wykorzystać jego naturalną potrzebę zabawy i prowadzić te ćwiczenia właśnie w takiej formie. Zadaniem dorosłego jest pokazanie poprawnie wykonanego ćwiczenia i zachęcanie dziecka do pracy. Trzeba chwalić dziecko za podejmowany wysiłek, nawet gdyby efekty nie były początkowo najlepsze.

 Propozycje ćwiczeń:

Ćwiczenia wzmacniające mięśnie warg

Pajacyki - naśladowanie min wesołego i smutnego pajacyka;

Wielbłąd - zakładanie dolnej wargi na górną i odwrotnie - górnej na dolną;

Króliczek - wysuwanie warg do przodu (wargi ściągnięte) i przesuwanie w kąciki ust:             w prawo, w lewo, tak jakby królik chrupał marchewkę;

Ćwiczenia języka

Zziajany piesek - wysuwanie języka daleko na brodę;

Kotek oblizywanie warg, mlaskanie, naśladowanie ruchu picia mleka z miseczki;

Jaszczurka - zjadanie okruszków, płatków kukurydzianych, posypki z talerzyka posługując się tym razem tylko czubkiem języka;

 

Ćwiczenia podniebienia miękkiego

 - chrapanie na wdechu i wydechu, chrząkanie, chuchanie;

Przeciąg - wciąganie powietrza nosem i wypuszczanie buzią przy szeroko otwartych ustach;

- przenoszenie za pomocą słomki - wciągając powietrze - małych skrawków papieru - z kartki na kartkę lub chrupków kukurydzianych z pudełka do pudełka;

- picie gęstych soków, przez cienką rurkę.

Wykorzystujmy też naturalne sytuacje życiowe, które w sposób nieuświadomiony przyczyniają się do wzmocnienia mięśni języka, warg czy pozostałych narządów mowy i tym samym dadzą dziecku radość z mówienia;

- Po posiłku pozwólmy dziecku wylizać talerz językiem - jak kotek. To ćwiczenie mniej eleganckie, za to bardzo skutecznie gimnastykuje środkową część języka, pomaga też przy jego pionizacji.

- Po śniadaniu posmarujmy dziecku wargi miodem, kremem czekoladowym, dżemem itp. i poprośmy, aby zlizał je dokładnie, jak miś czy kotek.

- Kiedy dziecko ziewa nie gańmy go, lecz poprośmy, aby ziewnęło jeszcze kilka razy, zasłaniając usta-( ćwiczymy podniebienie i szczękę dolną).

- Podczas rysowania poprośmy dziecko, aby narysowało językiem kółko (dookoła warg) lub kreseczki (od jednego do drugiego kącika ust).

- Jeśli dziecko dostało lizaka zaproponujmy mu, aby lizało go unosząc czubek języka ku górze ( pionizacja).

Dmuchanie na talerz z gorącą zupą, chuchanie na zmarznięte dłonie, cmokanie, żucie pokarmów a nawet wystawianie języka to też ćwiczenia aparatu artykulacyjnego !!!!!!

 

Wesołej zabawy 

 

ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMPETENCJE EMOCJONALNO-SPOŁECZNE 

(01-05 CZERWIEC)

  

1. W jakim jestem dziś humorze? Ćwiczenie przed lustrem emocji. 

Jest to trening rozpoznawania i pokazywania emocji

 

2. Bajka terapeutyczna Joanny Ziółeckiej „O Kapingu, który chciał być kolorowy” 

    Na dalekiej północy za łąkami i lasami była duża Zielona Wyspa. Wszystko, co na niej istniało, miało odcień zieleni. Rosły tam piękne seledynowe kwiaty, soczyście zielona trawa, płynęły turkusowo-lazurowe rzeki i strumyki. Wyspa ta nazywała się Wyspą Kapingów. Tak właśnie mówiono na stworki, które na niej mieszkały. Wszystkie Kapingi były bardzo podobne do siebie, z jedną małą różnicą: dziewczynki miały na głowach długie czułki, a chłopcy krótkie. Dodatkowo zmieniały kolor w zależności od emocji. Gdy były złe, robiły się czerwone. Gdy były wystraszone, robiły się granatowe. Gdy coś je ucieszyło, mieniły się pięknym żółtym kolorem, natomiast gdy były smutne, przybierały kolor szary. Kiedy wszystkie małe stworki spędzały czas na wesołej zabawie, nad lazurowym strumykiem usłyszeć można było cichutkie chlipanie. To Kaping o imieniu Feliks płakał nad wodą. Urodził się inny niż reszta jego kolegów. Różnił się od nich tym, że był zielony. Nigdy nie zmieniał koloru. Zawsze, bez względu na emocje, miał kolor zielony, dlatego było mu bardzo smutno. Nie chciał bawić się z resztą chłopców i dziewczynek, bo bał się, że zostanie wyśmiany. Unikał więc kontaktów z kolegami. Jego jedynymi przyjaciółmi byli piesek i kotek z pobliskiej zagrody. Czuł się z tym bardzo źle. Gdy Feliks płakał nad rzeczką, ona przemówiła do niego: – Dlaczego tak ciągle płaczesz? Kaping wystraszył się początkowo, ale odpowiedział: – Bo…bo…bo jestem zielony! – Jesteś piękny! Bo inny niż reszta Kapingów, którzy zamieszkują wyspę – rozległ się głos z wody. – Ale jeśli chcesz to zmienić, to mogę ci coś poradzić. Za rzeką, łąką, lasem znajdziesz wodospad. Za wodospadem mieszka motyl o imieniu Wezyr. Mieni się on tysiącem barw. Ma on moc kolorowania świata, możliwe, że i tobie pomoże. Stworek nie myślał zbyt długo, zerwał się na nogi i ucieszony wyruszył w poszukiwaniu Wezyra. (…) Przechodząc przez strumyk, usłyszał rechotanie. Mimo że bardzo się spieszył, zatrzymał się na chwilę. Odgłos dochodził z zarośli. Należał do żabki całkowicie zielonej jak Kaping. – O, witaj, zielony Kapingu, Feliksie! – zarechotała. – To ty mnie znasz? – zdziwił się chłopiec. – Oczywiście! Jak mogłabym nie znać kogoś, kto jest tego samego koloru, co ja?! – A ja wcale go nie lubię i właśnie idę do motyla Wezyra po inne kolory – odpowiedział zdenerwowany Kaping. – A ja wręcz przeciwnie, uwielbiam mój kolor! Dzięki temu że jestem zielona, mogę ukryć się w zaroślach i żaden bocian mnie nie znajdzie. A znasz zabawę „gram w zielone”? – zapytała. Feliks chwilę pomyślał: – „Gram w zielone”? Nigdy o tym nie słyszałem. –Ja jestem mistrzem w tej zabawie – z dumą oznajmiła żaba. – Polega ona na znalezieniu w swoim ubraniu lub wyglądzie czegoś w kolorze zielonym. Ja jestem cała zielona. (…) Grasz w zielone? – zarechotała. Feliks wyruszył w dalszą podróż. Postanowił, że położy się na kilka minut i odpocznie. Nie spał jednak długo, bo poczuł ukłucie w plecy. – Auuuuu! – zapiszczał. – Ojej, ruszająca się góra? – rozległ się cichutki głos należący do jeżyka, który pomylił stworka z górą. –Jaka góra! – obraził się. – Jestem Kaping! – Oj, przepraszam! Jesteś taki zielony jak cała nasza wyspa, więc pomyliłem cię z górą. Przez to, że jesteś taki, możesz się ukryć i bawić w chowanego. Nikt cię nie znajdzie, bo wszystko, co nas tu otacza, jest zielone – zaśmiał się jeżyk. (…) Gdyby miał trochę więcej czasu, na pewno pobawiłby się z jeżykiem w chowanego. Chciał jednak jak najszybciej dotrzeć do wodospadu. Pędząc przez las, usłyszał hukanie sowy. (…) – Sowo, sowo! – zawołał chłopiec. – Sowo, dlaczego jestem zielony? Sowa zleciała na najniższą gałąź. – Witaj Kapingu! – przywitała się. – Nie wiem, dlaczego jesteś zielony. Wiem ze starych ksiąg, że kolor zielony to kolor nadziei, harmonii i uspokojenia. Jest cudowny. I właśnie dlatego, by na naszej wyspie nigdy nie było kłótni, jest ona zielona – napuszyła się, mówiąc te słowa. Feliks wytrzeszczył oczy ze zdumienia. Po raz pierwszy poczuł się dumny, że jest właśnie tego koloru. Nadal jednak chciał się spotkać z motylem. Wodospad był już blisko. Gdy już dotarł na miejsce, ujrzał mieniącego się wszystkimi barwami motyla. Trochę się bał, ale zapytał: – Czy ty jesteś Wezyrem? – Tak, to ja! Wiem, co cię do mnie sprowadza. Oprócz tego, że jesteś zielony, jesteś jeszcze bardzo dzielny, skoro wyruszyłeś w tak daleką podróż – powiedział motyl. – Chciałbym mieć przyjaciół i być taki jak inne Kapingi – zaczął niepewnie Feliks. – Bo ja jestem zielony. Wezyr przerwał mu: – To nie kolor jest ważny, sam dobrze wiesz. Żabka jest zielona, a ma wielu przyjaciół, z którymi gra w zielone. Jeż chciał zostać twoim przyjacielem, bo spodobała mu się twoja barwa. A sowa opowiedziała ci o znaczeniu koloru zielonego. Feliks zastanowił się, czy faktycznie chce być inny niż jest. Zaczął rozumieć, że to on nigdy nie chciał bawić się z kolegami, a nie koledzy z nim. – W domu rodzice na ciebie czekają i tęsknią. Wróć tam, proszę. Jeśli za kilka dni nadal będziesz chciał być kolorowy, to spotkamy się ponownie – stanowczym głosem powiedział Wezyr. Chłopiec wrócił do domu. Rzeczywiście wszyscy go szukali. Nie tylko rodzice i zwierzęta, ale także koledzy i koleżanki. Martwili się, gdzie się podział. Bardzo trudno było go znaleźć na zielonej wyspie. Kaping zrozumiał, że kolor nie ma znaczenia, a on sam ma wielu przyjaciół. Opowiedział kolegom, którzy słuchali z zaciekawieniem, o przygodach, jakie go spotkały. Następnego dnia wszyscy razem bawili się w „gram w zielone”, które oczywiście wygrywał Feliks. Czasem nad wyspą widać było kolorową kropkę. Był to motyl Wezyr. Kapingi radośnie do niego machały, a w szczególności Zielony.

 

Pytania do bajki:

 

- dlaczego Kaping Feliks nie miał przyjaciół?

 

- co sprawiło, że zaczął mu się podobać jego kolor ciała?

 

- jaki byłby świat, gdybyśmy byli identyczni?

 

- czy „inny” znaczy „gorszy”?

 

Bajka terapeutyczna służy wzmacnianiu poczucia własnej wartości oraz uświadomieniu o odmienności innych osób. Jest to też trening skupienia uwagi na czytanym tekście.

 

3. Rysowanie Kapinga na podstawie opisu:

 

Mam okrągły brzuch, długie stopy, ale krótkie nóżki. Ręce do pasa z długimi palcami. Na głowie mam czółka (dziewczynki rysują długie, a chłopcy krótkie). Mam mały nos w kształcie kropli i jestem uśmiechnięty. Oczy czarne jak dwa węgielki. Uszy małe półokrągłe. Ciało mam w kolorze... (dziecko może wybrać kolor emocji: szarym (smutny), czerwonym (zdenerwowany), żółtym (szczęśliwy), granatowym (wystraszony) i zielonym).

 

Jest to ćwiczenie skupiające uwagę na tekście i wykonywaniu poleceń w nim zawartych.

 

Zajęcia z języka niemieckiego
01.06.2020 - 05.06.2020r.
Proponuję tematykę: W świecie bajek
Zakres słownictwa:
Aschenputtel  - Kopciuszek
Rotkäppchen - Czerwony Kapturek
Pinocchio - Pinokio
Dornröschen - Śpiąca Królewna
Rapunzel - Roszpunka
Hänsel und Gretel- Jaś i Małgosia
Frau Holle - Pani Zima
Schneewittchen - Królewna Śnieżka
Der gestiefelte Kater - Kot w butach
Peppa Wutz - Świnka Peppa
Wymowę słówek można poznać na stronie pl.bab.la/slownik/niemiecki-polski/
Proponuję obejrzenie bajki o śwince Peppa  
Elżbieta Czajkowicz

 

 

Zabawy logopedyczne 25-29 05.2020

 

Ćwiczenia logopedyczne zabawy artykulacyjne - Logofrajda gimnastyka buzi i języka

  

Zabawa logopedyczna Serduszka dla mamy i taty.

Wydłużanie fazy wydechowej. Wykonanie girland z serduszek.

Potrzebne: taśma samoprzylepna, marker, czerwone serduszka (dziecko może je wyciąć samodzielnie lub z pomocą rodzica) w trzech wielkościach, igła, nitka.

Rodzic nakleja na stole dwa paski taśmy samoprzylepnej w niewielkiej odległości od siebie. Oznacza paski, zapisując markerem wyrazy: start i meta. Na linii startu układa czerwone serduszka różnej wielkości: małe, większe i największe. Dziecko za pomocą wydychanego strumienia powietrza przesuwa serduszka z linii startu za linię mety. Osoba siedząca po drugiej stronie chwyta serduszka i je liczy. Następuje zmiana, teraz np. rodzic dmucha na serduszka a dziecko je chwyta i liczy. Można korzystać z dowolnej liczby serduszek, ważne by je za każdym razem przeliczać i określać wielkość.

Proponuję zabawę w serduszkowe rytmy. Rodzic rozpoczyna rytm układając szablony serc wg własnego pomysłu i prosi dziecko o dokończenie rytmu np.:

- serce małe - serce duże - serce małe…;

- serce duże – serce małe – serce małe – serce duże…

Do podanego rytmu można dodać ćwiczenie fonacyjne z samogłoskami np.:

- serce małe - serce duże ( dziecko wymawia głoskę np. a krótko – długo)

- serce duże – serce małe – serce małe – serce duże ( dziecko wymawia głoskę a długo – krótko – krótko - długo)

Ćwiczenie wykonujemy z pozostałymi głoskami zgodnie z podanym przez siebie rytmem.

Na koniec zabawy, wraz z dzieckiem wykonujemy girlandy z serduszek według własnego pomysłu i mocujemy je np. pod sufitem. Będą elementem dekoracji na zbliżający się Dzień mamy i taty i jednocześnie upominkiem dla nich.

Miłej zabawy!

ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMPETENCJE EMOCJONALNO-SPOŁECZNE

(25-29 MAJ)

1. W jakim jestem dziś „kolorze”?

Dziecko próbuje porównać swój nastrój do koloru, z jakim mu się kojarzy dana emocja (np. jeśli jest zadowolone, to z jakim kolorem kojarzy mu się zadowolenie/radość; jeżeli w danej chwili jest smutne, to z jakim kolorem kojarzy się smutek).

Jest to trening rozpoznawania emocji i dopasowywania do nich kolorów.

2. Cóż to za emocja? Czytanie przez rodzica zagadek (załącznik z emocjami do pokazania przez dziecko po odgadnięciu zagadki, pt. „Emocje”)

Jaka to emocja? Powiedzcie dzieci-                              Mówią o nim, że ma wielkie oczy,
Rączki wymachują, ciało w górę leci,                           Gdy się do naszego umysłu wtoczy,
Oczy jak iskierki się zapalają,                                       Trzęsie nami śmiało
Wszystkie ząbki usta odkrywają.                                   I paraliżuje całe ciało.

Usta jak podkówka odwrócona,                                    Gdy się w nasze serce wkrada,
Często łezka w oku zakręcona.                                     To naszymi myślami włada,
Wygląd twarzy tej dziewczyny                                     Marszczy nam nosek, oczy i czoło,
Jakby najadła się cytryny.                                             Tupie nóżką i rączką grozi wkoło.

Jest to trening rozpoznawania emocji i dopasowywania obrazków

3. Masażyk relaksacyjny „Pizza”. Rodzic robi masażyk dziecku i odwrotnie.

Najpierw sypiemy mąkę (Przebieramy po plecach opuszkami palców obu dłoni)
i zgarniamy ją (brzegami obu dłoni wykonujemy ruchy zagarniające),
lejemy oliwę (rysujemy palcem falistą linię),
dodajemy szczyptę soli (lekko je szczypiemy)..
no… może dwie, trzy.
Wyrabiamy ciasto (z wyczuciem ugniatamy boki dziecka),
wałkujemy (wodzimy dłońmi zwiniętymi w pięści w górę i w dół),
wygładzamy placek (gładzimy plecy) i na wierzchu kładziemy:
pomidory (delikatnie stukamy dłońmi zwiniętymi w miseczki),
krążki cebuli (rysujemy koła),
oliwki (naciskamy palcem w kilku miejscach),
później … (dziecko samo wymyśla co dodajemy do pizzy),
posypujemy serem (szybko muskamy po plecach opuszkami palców obu dłoni)
i… buch! do pieca (Przykrywamy sobą dziecko i na chwilę pozostajemy w tej pozycji).
Wyjmujemy i kroimy: (Kroimy plecy brzegiem dłoni)
dla mamusi, dla tatusia, dla babci, dla brata
dla Matyldy… a teraz (dziecko wymyśla, dla kogo jeszcze będą kawałki pizzy).
Polewamy keczupem (kreślimy palcem na plecach linię z pętelkami)
i… zjadamy… mniam, mniam, mniam.

Masażyk relaksacyjny służy wyciszeniu, uspokojeniu emocji.

4. Kolorowanie emocji.

Wybranie przez dziecko dwóch kolorów, które kojarzą mu się z radością i smutkiem i pokolorowanie buziek z załącznika pt. „Emocje.2” (oczywiście nie trzeba drukować buziek – dziecko samo może je namalować).

PROPOZYCJA ZADAŃ Z JĘZYKA NIEMIECKIEGO (25-29.05)
Dzień dobry
W tym tygodniu proponuję tematykę: Nazwy pomieszczeń w domu.
                                                           Nazwy mebli.
Zakres słownictwa:
das Haus - dom
das Zimmer - pokój
die Toilette - toaleta
das Bad - łazienka
das Bett -łóżko
die Lampe - lampa
die Kommode - komoda
das Regal - półka.regał
der Tisch - stół
der Stuhl - krzesło
der Schrank - szafa
Wymowę słówek można poznać na stronie pl.bab.la/slownik/niemiecki-polski/
Proponuję, żeby dzieci wykonały rysunki mebli.
Z poważaniem
Elżbieta Czajkowicz
Dzień dobry
Proponuję tematykę: Nazwy ubrań.
Zakres słownictwa:
die Bluse - bluzka
die Hose - spodnie
der Schal - szalik
das Kleid - sukienka
der Rock - spódnica
die Socken - skarpetki
der Pullover - sweter
das Hemd - koszula
der Mantel - płaszcz
die Jacke - kurtka
 
Wymowę słówek można poznać na stronie pl.bab.la/slownik/niemiecki - polski/
Proponuję, żeby dzieci wykonały rysunki tych ubrań.
Odnosi się to do wszystkich grup,trzeba to umieścić tam, gdzie religię.
Pozdrawiam
Elżbieta Czajkowicz

 

Zabawy logopedyczne dla dzieci 18.05 – 22.05

 

 Wierszyk logopedyczny „Sześć jajeczek”

 

Dziecko powtarza za rodzicem głoski i wyrażenia dźwiękonaśladowcze napisane wytłuszczonym drukiem. Do ilustracji wierszyka można przygotować sześć jajek ( np. jajka niespodzianki) z minkami przedstawiającymi emocje ( minka zdziwiona, wesoła itd.)

 

Sześć jajeczek się spotkało.

 

Każde coś powiedzieć chciało.

 

Głośno głoski wymawiały.

 

Usta ładnie układały A, O, U, E, I, Y (dziecko powtarza wyraźnie głoski)

 

A roześmianą buźkę ma ( szeroki uśmiech)

 

Śmieje się HA HA HA

 

Więc powtórzyć możesz też

 

HAAAA,  HAAAA,  HAAAA… jeśli chcesz?

 

O zdziwioną buźkę ma

 

Wciąż powtarza OOOOO…Ja!

 

U rozmarzoną buźkę ma,

 

czasem sobie wręcz zasypia.

 

I uśmiecha się wesoło

 

Aż się miło robi wkoło.

 

E wciąż płacze, lamentuje.

 

Kto pocieszyć jajko umie?

 

Y jest złe, OJJJJJ nie!

 

Kogo dzisiaj skrzyczeć chce?

 

Sześć jajeczek się spotkało.

 

Każde coś powiedzieć chciało….( wierszyk można powtórzyć z dzieckiem kilka razy).

 

Zabawy ruchowe z pokazywaniem

 

 

 

Gimnastyka

 

Prawą nogą wypad w przód
i rączkami zawiąż but.
Powrót, przysiad, dwa podskoki,
w miejscu bieg i skłon głęboki.
Wymach rączek w tył, do przodu
i rannego nie czuć chłodu.

 

Stonoga

 

Idzie idzie stonoga, a tu … noga.
Idzie idzie malec, a tu … palec.
Idzie idzie koń, a tu … dłoń.
Idzie idzie krowa, a tu … głowa.
a na końcu leci kos, a tu … nos.

 

Burza

 

Pada deszczyk, pada, pada (uderzamy palcem o podłogę),
coraz prędzej z nieba spada. (przebieramy wszystkimi palcami).
Jak z konewki woda leci (uderzamy całymi dłońmi o podłogę),
A tu błyskawica świeci… (prostujemy się i klaszczemy w dłonie nad głową).
Nagle grzmot !!! (Tupiemy stopami o podłogę).
I od nowa HOP (podskakujemy).

 

 

 

Ciało

 

Ręce do machania, (machamy rączkami)
nogi do skakania, (podskakujemy)
palce do liczenia, (machamy paluszkami)
a zęby do mycia. (uśmiechamy się szeroko)
Głowa do kiwania, (kiwamy głową TAK/NIE)
uszy do słuchania, (nadstawiamy uszu)
oczy do mrugania, (mrugamy oczkami)
usta do śpiewania. (śpiewamy LALALA)

 

Zabawa oddechowa

 

Piłeczka do zabawy

 

Poproś dziecko, by przetransportowało piłeczkę pingpongową z jednego miejsca na drugie, wyłącznie za pomocą oddechu (dmuchając i nadając piłce kierunek) np.

 

- od kanapy do fotela,

 

- najdalej jak umiesz (i mierzycie miarką),

 

- żeby przeleciała przez próg,

 

- do schodów,

 

- na koniec dywanu itd.

 

 

 

Wierszyki masazyki

 

Kanapka

 

Najpierw chleb pokroję (uderzamy lekko brzegami dłoni po plecach dziecka),
Potem posmaruję (głaszczemy całą powierzchnią dłoni plecy),
Na to ser położę (przykładamy wiele razy i na krótko dłonie do pleców),
Pomidora dołożę (rysujemy małe kółka na plecach),
I posolę i popieprzę (dotykamy delikatnie plecy, przebierając palcami),
Żeby wszystko było lepsze (masujemy).
Już nie powiem ani słowa, bo kanapka jest gotowa.

 

 

 

Pisze Pani na maszynie

 

Pisze pani na maszynie (palcami uderzamy po plecach dziecka)
Stop, przecinek (pociągamy lekko za ucho prawe)
Stop, przecinek (pociągamy lekko za ucho lewe),
Świeci słońce (masujemy całą dłonią po plecach),
Idą konie (lekko uderzamy pięściami po plecach).
Biegną słonie po betonie (bokiem dłoni uderzają po plecach)
Płynie sobie kręta rzeczka (bokiem dłoni krętą linią przesuwamy wzdłuż kręgosłupa).
Idą panie na szpileczkach (palcami wskazującymi uderzamy po plecach)
Pada, mały drobny deszczyk (wszystkimi paluszkami lekko uderzmy po plecach).
Czujesz dreszczyk? (lekko chwytamy za szyję).

 

 

ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMPETENCJE EMOCJONALNO-SPOŁECZNE

(18-22 MAJ)

 

1. Mój nastrój. Rodzic pyta dziecko jak się dzisiaj czuje, jaki ma nastrój, dlaczego tak się czuje?

Swobodna wypowiedź dziecka na temat swojego nastroju jest treningiem rozpoznawania i nazywania swoich odczuć.

 

2. Jak wygląda strach? Wierszyk Bożeny Piergi „Jak wygląda strach”?

 

W majowy wieczór, krótko przed spaniem pluszowy misiek zwołał zebranie.

- Każdy się boi nocy, że ach! A jak właściwie wygląda strach?

Wciąż otaczają nas przypuszczenia: czy strach jest duży? I czy się zmienia?

Włosy ma długie, proste czy w lok? Lubi warkocze czy może kok? (…)

Brązowe oczy ma czy zielone? Czy strach potrafi machać ogonem?

Czy on posiada ogon w ogóle? W zabawie giermkiem chce być czy królem?

By rozszyfrować tę łamigłówkę, trzeba by podjął ktoś z nas wędrówkę.

Dokąd? Wyjawię wam w tajemnicy, że strach kryjówkę swą ma w piwnicy.

Cisza zapadła pośród zabawek. Nikt się nie zgłasza na tę wyprawę. (…)

Wtem z kąta wyszła myszka bez ucha. – Od kilku minut uważnie słucham… (…)

Nie chcę już dłużej bać się ciemności, chętnie skorzystam z tej sposobności.

Pójdę w piwnicy się porozglądać by rozszyfrować, jak strach wygląda. (…)

Nagle śmiech cienki rozdarł powietrze, maleńki wąsik mignął na wietrze.

Z ciemności wyszła myszka bez ucha. W sypialni cisza zapadła głucha.

Każdy się myszce bacznie przygląda: - I co? Widziałaś jak strach wygląda?

- Niestety, nie znam szczegółów żadnych. Nie wiem, czy strach jest brzydki czy ładny.

Widziałam za to w lustrze tej nocy, że strach na pewno ma wielkie oczy! 

 

Rozmowa na temat wiersza. Rodzic może porozmawiać z dzieckiem o tym, co oznacza, że strach ma wielkie oczy, o tym czy dziecko ma jakieś swoje strachy, czy czegoś  się boi?

Zadanie polega na skupieniu uwagi na czytanym tekście oraz rozpoznawaniu uczucia strachu.

 

3. Jak wygląda strach? Praca plastyczna. Spróbuj narysować, jak wyobrażasz sobie strach. Możesz narysować to, czego się boisz i później to zgnieść/podrzeć i wyrzucić do kosza! Może w ten sposób przestaniesz się tego bać. 

Jest to jeden ze sposobów radzenia sobie z uczuciem strachu – narysowanie go i zniszczenie.


 
 
PROPOZYCJE ZADAŃ Z JĘZYKA NIEMIECKIEGO (11.05.-15.05)
 
Dzień dobry
Proponuję tematykę: Nazwy części ciała.
Zakres słownictwa:
der Kopf - głowa
die Hand - ręka,dłoń
das Bein - noga
das Auge - oko
die Nase - nos
das Ohr - ucho
der Hals - szyja
der Bauch - brzuch
die Haare - włosy
der Mund - usta
Wymowę słówek można poznać na stronie pl.bab.la/slownik/niemiecki-polski/
Serdecznie pozdrawiam
Elżbieta Czajkowicz
 
 

Zabawy logopedyczne 11.05 – 15.05

 

Dwie żabki. Do zabawy wykorzystać można załączniki z obrazkami, które posłużą nam do ilustracji wierszyka. Obrazki można pokolorować, pomalować, wykleić kawałkami dowolnych materiałów plastycznych (wycinanka, bibuła, kulki waty itp.) według własnych pomysłów. Żabki można wykonać również korzystając z pomysłów zamieszczonych w Internecie:

 http://kultura-bedzino.pl/styropianowe-zabki/

https://stylowi.pl/46067806

Spotkały się dwie zielone żabki (kum, kum).

Na powitanie się ucałowały (cmokanie).

Potem się trochę pouśmiechały (szerokie uśmiechy).

Na koniec jak koniki parskały (parskanie).

Poszły na spacer całkiem nie długi (język dotyka prawego i lewego kącika ust).

Spotkały słonia i cztery papugi (język wita się z każdym zębem).

Zjadły pyszne lody czekoladowe (lizanie lodów).

I odwiedziły centrum handlowe ( naśladowanie muzyki: lalala).

Windą wjechały na samą górę (język w górę i w dół).

Widziały tam niebieską chmurę (dmuchanie).

Poszły do sklepu z miotełkami ( czubek języka zamiata buzię).

Potem zeszły na dół schodami (język dotyka brody).

W sklepie sportowym kupiły piłkę (język jest jak piłka ping pong).

A w księgarni wzięły tylko linijkę (czubek języka sięga do nosa).

Żabki na zakupach się bardzo zmęczyły (ziewanie).

Więc słodki soczek sobie wypiły (oblizywanie ust).

 

Wesoła piosenka o żabkach RE-RE KUM-KUM - Była sobie żabka mała

 

Miłej zabawy!

 

ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMPETENCJE EMOCJONALNO-SPOŁECZNE

(11-15 maj)

 

1. Jaki mam humorek? Ćwiczenie przed lusterkiem dobrego humorku i złego humorku.

Jest to utrwalanie i rozpoznawanie emocji na twarzy.

 

2. Wierszyk „Przyjaciele Zajączka” Ludwika Wiszniewskiego.

Chorował zajączek, bolało go w boku.

Nie mógł się poruszać ani zrobić kroku.

Więc do swych przyjaciół wysłał listy krótkie:

„Jestem bardzo chory, donoszę ze smutkiem – Zajączek”.

Najpierw przyleciały dwie lekarki – sowy:

Nie martw się zajączku, wkrótce będziesz zdrowy!

A potem przybiegła wiewióreczka z zielem:

Zanim je naparzę, łóżko ci prześcielę!

Przyleciały również kuropatwy zacne,

Przyniosły choremu oziminy smacznej.

Jedynie płochliwy bieluśki króliczek telegram nadesłał:

„Wyzdrowienia życzę!”

Zając poweselał i wyrzekł te słowa:

Wśród tylu przyjaciół przyjemnie chorować!

 

Pytanie do wiersza: - kto to jest przyjaciel, kolega?

 

Wysłuchanie wiersza służy ćwiczeniu koncentracji uwagi na czytanym tekście.

Pytania do wiersza służą zastanowieniu się nad relacjami społecznymi dziecka – dziecko może pomyśleć nad tym, czy ma kolegów/koleżanki, czy ma ulubionego kolegę/koleżankę.

 

3. Rysunek dla przyjaciela. Dziecko wykonuje rysunek dla ulubionego kolegi/koleżanki (jeżeli stwierdzi, że takiego nie ma, to wykonuje rysunek dla kogoś z rodziny: mamy/taty/rodzeństwa).

Jest to zadanie  z zakresu wspomagania rozwoju społecznego.

 

4. Gra planszowa. Stworzenie własnej gry planszowej i wspólna zabawa (tematyka może być związana z emocjami, które symbolizują pogodę i np. gdy staniemy na słoneczko – dodatkowy rzut kostką, na piorun – cofamy się o dwa pola, słoneczko za chmurką – opuszczamy jedną kolejkę. Kto pierwszy dojdzie do tęczy, ten wygrywa. Pionki i kostka mogą być zrobione np. z plasteliny).

Jest to ćwiczenie emocji związanych z poczuciem wygranej i przegranej (bardzo ważne jest, aby dziecko uczyło się od najmłodszych lat radzenia sobie nie tylko z wygraną, ale także z przegraną).


 
 
 
 
RELIGIA
 
 
Na bieżący tydzień zachęcam dzieci przedszkolne do skorzystania z podręcznika do Religii.
Niebieski podręcznik  "W świecie mojego Boga" Jedność - 43 katecheza Zmartwychwstały Pan Jezus karmi nas swoim Ciałem. str. 88 -89. Proszę pokolorować rysunki, jeśli ktoś nie ma książki, to proszę narysować serce dla Pana Jezusa i kwiatuszki za obecność w Eucharystii.
50 katecheza - Maj miesiącem czci Maryi, Matki Jezusa. . Tak samo strona 102- 103. Kolorujemy obrazki , a jak ktoś nie ma robimy piękny bukiet dla mamusi Pana Jezusa.
 
 
Grupa IV pracuje z podręcznikiem  - Spotkanie dzieci Bożych. - 42 katecheza -Msza Święta spotkaniem z Jezusem Zmartwychwstałym.  - narysujcie baranka jako symbol Pana Jezusa.
44 katecheza -Maryja naszą Matką  Jeśli nie macie podręcznika, proszę namalować piękne kwiaty dla mamusi Pana Jezusa.
Pozdrawiam serdecznie. pamiętajcie proszę o modlitwie za lekarzy, pielęgniarki i ludzi chorych. i żeby jak najszybciej zakończyła się pandemia korono-  wirusa.
Barbara Szuwalska

 

 

 

 

 

Zabawy logopedyczne (4.04 -8.04)

 

1. Zabawa Dmuchany mecz

 

 Zabawa polega na dmuchaniu strumieniem powietrza na piłeczkę pingpongową przez dwie osoby ( lub cztery), które znajdują się po obu stronach stolika. Należy jednak pamiętać o tym, aby piłeczka nie spadła ze stolika.

 

2. Zabawa Gol!

 

 Należy przygotować dwie plastikowe słomki i lekką piłeczkę typu ping- pong. Zadaniem dziecka jest początkowo zbudowanie bramki z klocków, a następnie „strzelenie” piłeczką gola do zbudowanej wcześniej bramki, poprzez wdmuchiwanie powietrza w rurkę. Rodzic powinien przed wykonaniem zadania przez dziecko zaprezentować mu prawidłowe jego wykonanie czyli wdychamy powietrze nosem, a wydychamy ustami, kierując strumień powietrza bezpośrednio na piłeczkę.

 

3.Ćwiczenia ortofoniczne

 

Zabawa Ziewanie

 

Kładziemy się z dzieckiem na dywanie i prosimy je, by wyobraziło sobie, że jest bardzo śpiące. Zaczynamy ziewać długo i bardzo płynnie.  Wykonujemy wdech naśladujący ziewanie, a więc usta powinny być w tym czasie szeroko otwarte. Wydech natomiast musi być połączony z artykulacją wybranej samogłoski, jej brzmienie powinno być znacznie wydłużone. Podczas zabawy można wykorzystać dowolną muzykę relaksacyjną.

 

Zabawa stymulująca poprawną wymowę Wokalista

 

Dziecko- wokalista śpiewa kilka melodii na sylabach, przy czym porusza jednocześnie językiem, a nie brodą. Ćwiczenie koniecznie wykonujemy na otwartych ustach. Dlatego rodzic powinien bardzo uważnie śledzić przebieg tego ćwiczenia, aby jednocześnie móc korygować błędy popełniane przez dziecko. Przykładowe sylaby proponowane do zadania: la,la,la  lo,lo,lo  le,le,le  lu,lu,lu  ly,ly,ly Na podsumowanie tego ćwiczenia rodzic może zaproponować dziecku wypowiadanie zbitek wyrazowych powstałych z sylab np.: laloleluly

 

 

 

Warto wykorzystać czas, jaki poświęcamy naszym dzieciom na czytanie bajek. Ciekawą alternatywą zwykłej czytanki jest zaproponowanie dziecku, by opowiedziało swoje zakończenie dobrze znanej mu bajki lub tej, którą dopiero co usłyszało.

 

 Inną możliwością, zwłaszcza przy udziale większej liczby osób, jest układanie wspólnie własnej bajki. Opowieść rozpoczyna jedna osoba, mówiąc pierwsze zdanie. Każdy z uczestników kolejno dopowiada po jednym zdaniu. Przy udziale kilku osób bajka z pewnością wyjdzie bardzo oryginalna i ciekawa.

  

ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMPETENCJE EMOCJONALNO-SPOŁECZNE

(04.-08 MAJ) 

1. Witamy się!

Pokazanie przed lustrem wesołej minki, zabawnej, śmiesznej oraz smutnej, złej, wystraszonej.

Jest to ćwiczenie mimiki twarzy oraz rozpoznawanie emocji.

 

2. Opowiadanie Grzegorza Kasdepke pt. „Dziękuję”.

Nie dość, że Kuba i Buba są bardzo do siebie podobnie, to jeszcze lubią to samo jeść – na przykład cukierki z marcepanem. Ilekroć któreś z nich idzie po zakupy, zawsze przynosi do domu garść ulubionych słodyczy.

- Chcesz? – Kuba potrząsnął przed nosem Buby papierową torebką. Buba bez słowa sięgnęła po cukierek. Kuba cofnął rękę.

- A co się mówi?! – zapytał z wyrzutem.

- Mówi się „masz szczęście” – zasapała Buba.

- Mówi się „Dziękuję”! – krzyknął Kuba.

Buba miała taką minę, jakby chciała bratu przylać.

- To dlaczego tak nie mówisz, gdy ja ciebie częstuję?! – wrzasnęła wreszcie.

- Bo ty się nie znasz na dobrym wychowaniu! – wypalił Kuba. – Nawet byś nie doceniła!

- Proszę, proszę! – Buba poczerwieniała ze złości.

- Czyli jesteś dobrze wychowany tylko na pokaz, tak?!

Kuba popatrzyła na nią stropiony.

- Dobra, nie ma co się kłócić… - mruknął wreszcie i znowu potrząsnął przed Bubą papierową torebką.

- To chcesz?

- Nie, dziękuję!

I poszła namówić mamę, by wysłała ją po zakupy.

 

Rozmowa na temat opowiadania. Dlaczego Buba tak się zezłościła na brata? W jakich sytuacjach Ty używasz słowa „Dziękuję”?

Jest to opowiadanie z zakresu wspomagania rozwoju społecznego, które uczy zasad dobrego wychowania.

3. Zagadki o WAŻNYCH SŁOWACH

Wietrzyk porwał mój kapelusz, biegnę za nim, już go chwytam, ale wietrzyk powiał znowu, a kapelusz dalej zmyka. Pobiegł Tomek co sił w nogach, z wiatrem  wcale nie był w zmowie. Zręcznie złapał mój kapelusz. Już go niesie. Co mu powiem? (dziękuję)

Obiad jest dziś bardzo smaczny, bo jem ulubiony groszek. Mam ochotę zjeść go więcej, więc do mamy mówię… (proszę)

Bartek w biegu trącił Jankę, bo chciał bardzo złapać Zdzisia. Janka była obrażona i na Bartka i na Zdzisia. Bartek jednak się zatrzymał: Nie płacz Janko, wina nasza! Ja za Zdzisia i za siebie bardzo, bardzo cię… (przepraszam)

Zagadki służą utrwaleniu sytuacji, w których mówimy „magiczne słowa”.

 

4. Wysłuchanie piosenki „Proszę, dziękuję, przepraszam”

 

Zabawy logopedyczne (27. 04  – 30. 04)

Malowanie w buzi – ćwiczenia artykulacyjno- oddechowe

Paleta z kolorowymi guzikami farb czyli papierowymi kółkami – to pomoc do ćwiczeń artykulacyjno – oddechowych. Na początku nanosimy kropki na talerzyk zasysając je przy pomocy słomki a potem, kolejno do każdego koloru kropki, wykonujemy różne ćwiczenia artykulacyjne.

Do przygotowania palety potrzebny jest papierowy talerzyk, marker, 6 kolorowych, papierowych kółeczek oraz słomka. Kółeczka zostały wycięte dziurkaczem o średnicy 3 cm. (załącznik nr1)

Ćwiczenie oddechowe

Przy pomocy słomki przenosimy kółeczka na papierowy talerzyk. Kółeczka nie muszą być idealnie położone na wyznaczonych polach. (załącznik nr2)

Ćwiczenia artykulacyjne

1. Podnosimy język do góry i dotykamy miejsca tuż za górnymi zębami [wałka dziąsłowo – zębowego] tyle razy, ile jest kolorowych kropeczek. To duże kropki, więc przyciskamy mocno a potem język odpoczywa.

2. Malowanie językiem w buzi – „na niby” nabieramy palcem koloru z palety i kładziemy na czubek języka dziecka. Dziecko dotyka czubkiem języka wyznaczonego miejsca w buzi.

  • niebieski – malujemy językiem całe podniebienie – od zębów aż do gardła – to jest niebo;
  • żółty – na środku podniebienia rysujemy dużą kropką a od niej promyki w różne strony – słońce;
  • zielony – zęby u góry od środka buzi – to trawa;
  • pomarańczowy – dotykamy każdego zęba u góry – sadzenie w trawie kwiatków;
  • fioletowy – kropki na niebie – to latające po niebie ptaszki;
  • czerwony – całe podniebienie, bo słońce zachodzi i idzie noc.

Dajemy na czubek języka magiczną gumkę i ścieramy wszystko, co tam zostało namalowane. Potem dajemy „na niby” wodę, płuczemy buzię i łyk [to doskonałe ćwiczenie dojrzałego sposobu połykania].

Można wymyślać różne historie z malowaniem buzi i wykonywać ćwiczenia potrzebne przy konkretnych głoskach.

Miłej zabawy!

Propozycje zabaw dla dzieci uczęszczających na terapie logopedyczną  (20-24 04. 2020)

Zabawa nr 1 – Wylosuj ćwiczenie

 Materiały potrzebne do przeprowadzenia ćwiczenia: - kartki papieru technicznego, kolorowe kredki, nożyczki

 Opis zabawy: Rodzic przygotowuje kartki o wymiarach 10cm na 10 cm, na których narysuje lub przyklei następujące obrazki: filiżankę z gorącą herbatą, konia, źrebaka, ziewającą buzię, całusa, baloniki, sowę, rybkę, wóz strażacki, karetkę pogotowia i koci grzbiet. Przygotowane obrazki rodzic rozkłada rysunkiem do dołu na stoliku i prosi dziecko, aby wylosowało jeden kartonik oraz zobaczyło, co należy wykonać. Jeżeli dziecko wylosowało: